ANORMAL sıf. (fr. anormal). MsXLabs.org & Büyük Larousse
—1. Nesnelerin, olguların, alışılmış düzenine ay kırı olan şey için kullanılır; alışılmışın dışında, olağandışı: Anormal hiçbir şeye rastlanmadı. O gün anormal bir kalabalık vardı.
— 2. Nesnelerin, olguların, olayların doğal düzenine aykırı olan şey için kullanılır: Hava sıcaklıklarındaki anormal artışlar. Beş yaşındaki bir çocuğun konuşamaması anormal bir durumdur.
■—3. Zihinsel bir hastalığı olan ya da ge nel kurallara aykırı davranan kimse için kullanılır: Anormal çocukların bir bölümü yakın akraba evliliklerinin sonucudur. Ne kadar anormalsin!
—istat. -»OLAĞANDIŞI.
—Metalurj. Anormal yapı, kimi çelikleri se- mantasyondan sonra, yavaş yavaş soğutarak elde edilen özel mikrografik yapı,
-■fe- be. Anormal biçimde, aşırı ölçüde: Anormal konuşmak. Anormal yiyor.
