KARIMAK gçz. f. Esk. Genellikle dişi cins için ihtiyarlamak, yaşlanmak: "Düldül, Peygamberden sonra kaldı karıdı dişleri gitti, arpayı yararlardı, ıslatırlardı, yerdi" (Hayatül hayvan tercümesi, XV. yy.). "Ol hurilerin güzelliği herkiz gitmez ve hiç kanmazlar" (Eşrefoğlu Abdullah, XV. yy.).