AROMA a. (bahar, lezzetli ot anlamında lat. söze). Keskin kokulu doğal madde.
ANSİKLOPEDİ. Aroma ve baharat arasındaki sınır çok belirsizdir; uzmanına göre ayni madde bu kategorilerin ikisine de girebilir. Bununla birlikte denebilir ki aromayı koku, baharatı lezzet belirler.
Aromalara en çok maydanozgillerde (dereotu, melekotu, anason, karaman- kimyonu, kereviz, frenkmaydanozu, kişniş, kimyon, rezene, maydanoz) ve ballıbabagillerde (fesleğen, lavantaçiçeğı, oğulotu, mercanköşk, yabani mercanköşk, nane, kekik, adaçayı, biberiye, ya- bankekiği) rastlanır; aromalı öbür bitkiler başka familyalardandır: defne, çin anasonu, tarhunotu, ardıç, vanilya.
Bu bitkiler tıbba aromatik ilaçlar, tuvalete parfümler ve tahnit sanatına koruyucu maddeler sağlar. Mutfakta aromalar taze, kuru ve toz halinde kullanılır. Çoğunluğu yemeklere (çorba, yahni) ya da salatalara çeşni vermeye yarar. Fakat çok küçük miktarda kullanılmaları gerekir.
- Şarapç. Bir şarabın aroması degüstas- yon sırasında genizden algılanır. Buna göre aroma, doğrudan koklamayla algılanan hoş kokudan farklıdır. Şarap, aromayı üzümden (çeşit aroması ya da meyve tadı), şarap yapımı sırasında (mayalanma öncesi ve sonrası aromalar) ve şarabın eskitilmesi sırasında (mayalanma sonrası aroma ya da büke") alır.
Kaynak: MsXLabs.org & Büyük L.
