ANSELMUS (aziz) [Aosta 1033-Canterbury 1109].
MsXLabs.org & Büyük Larousse
Normandîya'da Bec katedrali’nin (Le Bec-Hellouin) benedikten başrahibi (1078); Lanfranc’tan sonra Canterbury başpiskoposu (1093). Piskoposluk seçimlerinde etkili olmalarını engellemek istediği Kızıl VVİlliam ve daha sonra da Henry L tarafından sürgüne gönderildi; bir uzlaşma sonucu geri döndü.
Başlıca yapıtları, Proslogium ve Monologium1 duh Roscelin ve Gaunilon ile yaptığı tartışmalar, skolastik felsefe tarihinin en önemli olaylarından biridir. Felsefi' düşünceyi, inanın açıklanışı (fides quse- rens intellectum) biçiminde tanımlar ve anlamak için inanmanın zorunluğunu belirtir (Proslogium). Ama, inanılan şeyin daha sonra anlaşılması için çaba harcanmasını ister. 'İnancı öne almamak kendini beğenmişliktir; ama daha sturıra akla başvurmamak da ihmalciliktir," diye yazar, ideaların kökeni sorusunda platonu-, ou çözümü savunur ve Tanrı'nın varlığı . konusundaki kanıtlaması, bütün değerini, “reşlizm" diye adlandırılan bu felsefi akıl yürütmeden alır. Gerçekten de o tarihten beri “varlıkbilimsel (ontolojik) kanıt” diye adlandırılan Tanrı'nın varlığı kanıtlaması, Anselmus'a aittir. Anselmus, Monologi- um‘da bu kanıtlamayı şu biçimde dile getirir: biz bir yetkin varlık fikrine sahibiz; imdi, mutlak yetkinlik, varolmayı da içerir, öyleyse yetkin varlık, vardır.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
