yabani
sıfat

1 . İlkel bir durumda yaşayan (insan, hayvan, bitki), vahşî:
"...uzun ve yabanî sekiz zaptiye ortasında prangalarını elleriyle tutarak yürüyordu."- Y. K. Beyatlı.
2 . mecaz Görgüsü olmayan; kaba ve hoyrat:
"Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabanîymiş."- S. M. Alus.

Birleşik Sözler
yabanî akdiken
yabanî enginar
yabanî gül
yabanî hayvanlar
yabanî ıspanak
yabanî incir
yabanî kimyon
yabanî kiraz
yabanî lahana
yabanî marul
yabanî menekşe
yabanî mercanköşk
yabanî sarımsak
yabanî turp