yapma
isim
1 . Yapmak işi.
2 . sıfat Doğadaki şeylere benzetilerek insan eliyle yapılmış, yapay, sun'î:
"Eliyle bahçenin dökme taştan yapma mağaralarından birini göstererek..."- Y. K. Karaosmanoğlu.
3 . sıfat İçten olmayan, içten gelmeyerek yapılan, yapmacık:
"Fakat fazla içliliği erkekliğe yakıştıramadığından kendini her zaman yapma bir sertliğin arkasına gizlerdi."- H. Taner.
Birleşik Sözler
yapma çiçek
yapma dil
yapma gübre
yapma uydu
yerden yapma