YATKIN sıf.
1. Bir şeye yatkın, o şeyi benimsemiş, o şeye alışmış, o şeye eğimli bir kimse için kullanılır: O tembelliğe oldukça yatkın.
2. Bir şeye bir şey yapmaya yatkın, o şeyi yapmaya yetenekli, o şeyi yapmakta ustalaşmış, becerikli kimse için kullanılır: Örgü örmeye eli yatkın değil. Öğrenmeye yatkın bir çocuk.
3. Çok durmaktan, beklemekten bozulmuş, sağlamlığını yitirmiş olan mal için kullanılır; yatık.
—Kanserbil. Virüse yatkın hücre, içinde virüs parçacıklarının tam olarak üreyebilecekleri hücre.
Kaynak: Büyük Larousse