yetiştirmek
(-i durum ekiyle kullanılan fiil, -e durum ekiyle kullanılan fiil)

1 . (birini veya bir şeyi) Gitmekte veya gitmek üzere olan bir kimse veya şeye ulaştırmak, ulaşmasını sağlamak:
"Cephemiz susuz; kuru ekmek ve benzini güç yetiştiriyoruz."- F. R. Atay.
2 . (vaktinde) Hazır olmasını sağlamak, tamamlamak, bitirmek.
3 . Birini gerekli bir iş için tam zamanında bir yere götürmek.
4 . Üretmek, büyütmek, geliştirmek:
"Evlerinin bahçesinde bir iki elma erik ağacı yetiştirirler."- N. Cumalı.
5 . İletmek, duyurmak:
"Müjdeyi komşu hanımlara yetiştirmeğe koşmuştu."- H. F. Ozansoy.
6 . mecaz Söylenmemesi gereken bir şeyi hemen söylemek:
"Hiç kalır mı? Ertesi gün valiye yetiştirdiler."- M. Ş. Esendal.
7 . mecaz (çocuk için) Gelişip büyümesine özen göstermek:
"Munise'yi güzel ahlâklı bir kadın olarak yetiştirecektim."- R. N. Güntekin.
8 . mecaz Eğitim, öğrenim sağlamak:
"Birbirlerine lânetler ede ede yetişecek nesillerle bir cemiyetin yükselmesine imkân var mıdır?"- O. S. Orhon.
9 . Sağlayıp vermek:
"Sigara yakmak isteyenlere kibrit yetiştirir."- H. Taner.
10 . Yetmesini sağlamak.