Yandan görünüşü tersine S harfine benzer ve 33 omurdan meydana gelmiştir.Omurda iki yan çıkıntı ,bir dikensi çıkıntı,omur cismi,omur deliği,omur yayları ve eklem çıkıntıları vardır.Omurlar kıkırdak disklerle bağlanarak omurgayı üst üste yerleşen omurların omur deliklerine omurga kanalını meydana getirir.Kanalın içinde omurilik bulunur.
Omurganın Görevleri:

• Omuriliği korur.
• Vücudun dik durmasını sağlar.
• Kaburga ve iç organların bağlanma yerini oluşturur.

1. Omur cismi
Omur cismi silindirik biçim­dedir, iki yüzü ve bir çevresi vardır, omur cisminin gerek üst yüzünün gerek alt yüzünün ortaları çukurca ve pürüzlü, kenarları ise halka şeklinde bir tıkız doku ile çevrilmiştir. Cismi çevreleyen yüzün ortası ise ön ve yanlarda oluk şeklindedir, halbuki cismin çevresinin arka yüzü omur deliği ile komşu olup enine konkavdır, cismin çevresi üzerinde içinde damarların geçtiği delikler vardır. Cismin üst ve alt yüzleri piyeste omurlar arası diskiyle komşudur.

2. Omur kökü
Cisimlerin arkasından bağlayarak sağ ve solda önden arkaya doğrultuda iki kemik parçası olup bundan sonra söyleyeceğimiz omur kemeri ile omurların eklem ve enine çıkıntılarını cisme birleştirir. Omur sapı da denen bu köklerin üst ve alt iki kenarı çentik halinde olup bunlar üst ve alttaki omurların eş çentikleriyle birleşerek omurlararası deliklerini yaparlar, omur saplarının alt çentikleri üstlerden daha derindir.

3. Omur kemeri veya laminası
Omur saplarının arkasından başlayan sağ ve soldaki iki kemer orta çizgi üze­rinde birleşerek diken çıkıntıyı yapar ve omur deliğini arkadan sınırlar, doğrultuları önden arkaya, dıştan içe, ve yukarıdan aşağıyadır. Ön yüzleri pürtüklü ve enine konkav olup üst kenarı bir ibik gösterir, ön yüze ve bu ibiğe piyeslerde ligamentum interarcuaria da denen ligamentum flavea da yapışır..

4. Diken çıkıntı
Omur kemerlerinin orta çizgide birleşerek arkaya doğru uzamasından meydana gelir. Yanlarda basık olan bu çıkıntının iki yan kenarı, iki üst ve alt kenarı, arkada olan bir tepesi bir de yapışık olan tabanı vardır.

5. Enine çıkıntı
Omur laminası ile omur sapının yanlarda birleştikleri hizada başlayan enine doğrultuda iki çıkıntıdır, uçları serbest olarak bulunan bu çıkıntıların ön, arka, iki yüzleri, üst ve alt kenarı, bir tabanı bir de tepesi vardır.

6. Eklem çıkıntısı
Dikine doğrultuda ve ikisi üstte ikisi altta dört tane olan bu çıkıntılar, omur laminaları ile saplarının birleştikleri hizadan başlar. Üst ve alt adı aîan bu çıkıntıların eklem yüzeyleri üst ve alt omurların eş çıkıntıları ile eklem yaparlar.

7. Omur deliği
Önde omur cismi, yanlarda omur sapı ve omur laminaları ile sınırlanmış olan bu delik yukarıda ve aşağıdaki omurların delikleriyle birleşerek omurga kanalını (canalis vertebrae) meydana getirir.


Boyun Bölgesi: 7 Omurdan meydana gelir.
Birincisine atlas kemiği denir.Kafatası bu kemiğin üzerine oturur.İkincisine eksen kemiği denir.Eksen kemiğindeki bir çıkıntı atlas kemiği içine girmiştir.Kafatasının atlas kemiğine bağlı olmasından dolayı başımız kolay hareket eder.
Boyun Omurları
Çıkıntıları az gelişmiştir, omur kanalı üçgen biçimindedir. Başı tutan ve art kafa kemiğiyle eklemlenen birinci omura atlas kemiği denir. Eksen kemik adı verilen ikinci omur, mil biçimindeki uzun bir çıkıntı aracılığıyla atlas kemiğiyle eklemlenir. Bunların tümü, eğme, çevirme, yana eğme gibi başın her çeşit hareketine olanak sağlar.

Sırt Bölgesi: 12 Omurdan oluşur.
Kaburgalar bir ucuyla sırt omurlarına bağlıdır.
Sırt Omurları
Ortak özellikleri, 12 çift kaburgayı taşımaktır. Bunların arka uçları, omur gövdeleri ve enine çıkıntılar üzerinde bulunan yüzeylerle eklemlenirler. Omur gövdeleri kalın, dikensi çıkıntılarıysa büyük ve geriye doğru çok bükülmüştür. Omur deliği hemen hemen daireseldir.

Bel Bölgesi: 5 Omurdan oluşur.
Bel omurları vücudun hiçbir bölgesi ile bağlı olmadığı için kolaylıkla hareket eder.
Bel Omurları

Gövdeleri çok büyüktür. Dikensi çıkıntıları kaim dikey bir lamina biçiminde ve yatay olarak geriye doğru yönelmiştir. Omur deliği üçgen biçimindedir.

Sağrı Bölgesi:5 Omurdan oluşur.

Kuyruk Sokumu:4 Omurdan oluşur.
Sağrı bölgesi ile kuyruk sokumu birleşerek tek kemik halini almıştır.
Kuyruk Sokumu Omurları
Kuyruksokumu kemiği olarak adlandırılan tek bir kemik halinde kaynaşmışlardır.
Bu kemik, öne doğru içbükey, tepesi aşağıda bir üçgen biçimindedir. Bütün dikensi çıkıntıları kuyruksokumu ibiğini oluşturacak biçimde kaynaşmışlardır. Omur kanalının devamı olan kuyruksokumu kanalı, önce üçgen biçimindedir, sonra yassılaşır ve bir oyukla son bulur. Kuyruksokumu kemiği yanlarda kalça kemikleriyle eklemlenir.
Kuyruk Kemiği Omurları
Üçgenimsi küçük bir kemik halinde kaynaşmışlardır. Bu kemik, omurganın sonunu oluşturan kuyruk kemiği’dır. Bütün öbür kemikler gibi omurlar da travmaya, ivegen ya da süreğen yangılara uğrayabilirler. Bunlar, kemik dokusunu (kemik iltihabı) ya da omurlararası eklemleri (eklem iltihabı) tutabilirler. Yozlaştırıcı eklem romatizması, eklem kilitlenmesi gibi hastalıklar ve kalsiyum yitimi durumları sıklıkla görülür. Omur urları, omuriliği etkileyebilir.