Werner Arber

(d. 3 Haziran 1929, Grânichen, İsviçre)
1978 Nobel Fizyoloji ya da Tıp Ödülü’nü, ABD’li Daniel Nathans ye Hamilton Othanel Smith ile bölüşen İsviçreli mikrobiyolog.

Moleküler genetik alanında çalışan bu üç araştırmacı, dev boyuttaki dezoksiribonükleik asit (DNA) molekülünü, kendisini oluşturan birimlerin ayrı ayrı incelenebileceği kadar küçük, ama birimlerin dizilişinde saklı olan genetik bilgiyi koruyabilecek kadar büyük parçalara ayıran enzimleri bulmayı başarmışlardı. Zürich’teki İsviçre Federal Teknoloji Enstitüsü’nde, Cenevre Üniversitesi’nde ve Güney California Üniversitesi’nde öğrenim gören Arber, 1960’tan 1970’e değin Cenevre Üniversitesi’nde öğretim üyesi, 1970’ten sonra da Basel Üniversitesi’nde mikrobiyoloji profesörü olarak görev aldı.

1950’lerin sonları ile 1960’ların başlarında birçok araştırmacı gibi Arber de, daha önce Nobel Ödülü’nü almış olan Salvador Luria’nın açtığı yolda çalışmaya başladı. Luria’nın gözlemlerine göre bakteriyofajlar (bakteri hücrelerine yerleşen virüsler), yalnızca konak bakteride kalıtsal değşinime (mutasyon) yol açmakla kalmıyor, bu arada kendileri de değşinime uğruyordu. Arber’in araştırmaları da özellikle, bakteri hücrelerinde bulunan ve kendisine saldıran virüsün DNA’smı değiştiren koruyucu enzimlerin, örneğin bakteriyofajın DNA molekülünü parçalayarak gelişmesini yavaşlatabilen sınırlayıcı enzimin etki mekanizmasını açıklığa kavuşturmuştur.