ARŞİKORTEKS

a. (fr archicortex: yun. arkhaios, ilk, eski, ve lat. cortex. beyin ka- buğu’ndan). Nöroanat. Denizatı (hippo- carhpus) denen beyin parçasının kabuk bölümü.

ARŞİTEKTONİ

a (fr arehiteetonie: yun. arkhitektonia. mimarlık, inşaat'tan) Nöroanat. Merkez sinir sistemine ait çeşitli birimlerin, bulundukları yerdeki yerleşme biçimi ve düzeni.

ARŞİTEKTONİK

sıf. (fr. architectonı- que). Fels. Aristoteles’te. İkincisinin amaçları birincisinin temel amaçlarına bağlı olan iki bilim arasındaki ilişki için kullanılır. a. Fels. Kant’da. insanın bilgisinde, tam anlamıyla bilimsel olarak bulunan şeye ilişkin kuram.

ARŞİTRAV

(fr. archıtrave) Mim. başta- BAN ın eşanlamlısı.