Celal Okumuş
Kendime...
gözler sevgiliye hasret kaldı
ki ben,bir hazan gül gibi naçar kaldım..
kalbimi bürüdü bir kapkara zulmet
ki ben,dut yemiş bülbüle döndüm...
ah rabbim!
günahkarım! sefilim! ve kimsesizim!
ki sensin kimsesizlerin kimsesi..
kalbim dünyanın boğucu karanlıklarıyla gafletle doldu..
hep hüsran,hep isyan!
isyanım büyümüş ki o kadar,
dağlar parçalanmış,ben dikilmişim kibrimle
ki kalbim,bir taş kadar da yumuşak kalamamış...
fakat yine de içimde bir umut,içimde bir imkan,
ne kadar olsam da günahkar,affetmen mümkün...
Rabbim!
şimdi ben senden istemem senden gayrisini,
sevmek istemem senden gayrisini
ki ibrahim gibi diyesim gelir:
KAYBOLUP GİDEN ŞEYLERİ SEVMEM!
herşey bir gün zevale mahkum..
ver artık gelsin senden bir hüküm
ben faniyim;giderim belki bugün yarın
Rabbim!
gitmeden bu dünyadan,
ne olur,kalbimi mühürleme sakın...
eller ister seni seven sevgili..
eller sevgili,eller cennette bir huri..
lakin benim duam odur ki musa (as) gibi:
RABBİM! ŞÜPHESİZ Kİ BEN, SENDEN GELECEK HER HAYRA MUHTACIM!
Ve rabbim! yine de sana gelmeden,
bana ver ki öyle bir sevgili,
en azından ben göremesem de o görsün cenneti................. Birsen Ateş
Mavi düşlerim...
Mavi düşlerim vardı,
Küçük bir çocuğun gölgesine,
Sığınan.
Devler ülkesinde...
Anlayamadığım...
Acımsı bir tat kaldı,
Yüreğimde acı.
Her daim yanık kokusu...
Gözyaşlarım,
Mavi Mavi...
Her yol adım adım,
Mayın tarlası...
Karanlık gecede,
Lodosa yakalanmış,
Yaşam...
Yürek gemim,
Alışık değil,
Böylesi sürüklenmeye...
Sığınılacak bir liman,
İnandığım,
Anladığını sandığım...
Duygu çıkmazım,
Kavgam,
İnadım,
Bencilliğim...
Ve yine de,
Yürek çarpıntım,
Sıcaklığım...
Martı telaşında,
Özgürlüğüm...
Sonsuz sevgim,
Mavi düşlerim... Son düzenleyen gizem_mechul; 8 Aralık 2006 11:01
Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi