OsmanlIlar döneminde postayla ilgili işler Mahmut ll'ye kadar yalnızca devlet haberleşmelerini içine alıyordu. Mahmut II, bir fermanla halkın mektuplarının İstanbul ile öteki iller arasında bir ücret karşılığı taşınmasını, postanın gizliliği ilkesine uyulmasını, mektup dağıtımında, müslüman, reaya ve yabancılara eşit davranılmasını emretti (1838).

Tanzimat fermanı'nın ilanından (1839) sonra posta hizmetleri kamu hizmetleri içine alındı. Bir yıl sonra İstanbul'da Yeni cami'nin avlusunda Postahanei âmire adı ile bir Posta nezareti kuruldu. Bunu, imparatorluğun Musul, Diyarbakır, Sivas gibi önemli merkezlerinde açılan postaneler izledi (1843). Telgraf idaresi de nezaret düzeyine çıkarıldı (1855). Posta hizmetlerinin nakit parayla değil pul ile görülmesine başlandı (1862).

Posta ve Telgraf nezaretleri tek bir nezaretin yapısı içinde bir araya getirildi (1871). ikinci meşrutiyetten sonra nazırlık kaldırıldı ve örgüt genel müdürlük düzeyine getirildi (1909). 1911'de yeniden kurulan nezaret yine genel müdürlük düzeyinde örgütlendi ve genel müdürlüğe Refik Halit Bey (Karay) getirildi (1919). Kurtuluş savaşı başlarında Ankara’da Türkiye Büyük Millet Meclisi hükümeti tarafından bir Posta müdürlüğü kuruldu (1920). Aynı yıl Posta müdürlüğü genel müdürlük düzeyine yükseltildi; Sabri Bey (Toprak) ilk genel müdür olarak görevlendirildi. İstanbul'daki Posta genel müdürlüğü’nün görevi ise Osmanlı devleti yıkılıncaya kadar (1922) sürdü.