KASNAKÇI a. Kasnak, elek vb. tahta işleri yapan kimse.
KASNAKLAMA a. Kasnaklamak eylemi.
KASNAKLAMAK g. f.
1. Bir şeyi kasnaklamak, onu kasnak içine almak, kasnak geçirmek.
2. Bir şeyi, bir kimseyi kasnaklamak, onu, kollarını dolayarak kavramak.

—inş. Kirişleri döşeme çeliğiyle birleştirmek.