Fratres Militiae Christi

(Latincede “Mesih’in Savaşçı Kardeşleri”), Almanca schwertbrüderorden (“Kılıç Kardeşliği Tarikatı”), kılıç şövalyeleri, Livonya tarikati ya da Livonya şövalyeleri olarak da bilinir, 1202-37 arasında Livonya’yı (bugünkü Letonya ve Estonya’nın büyük bölümü) ele geçirerek halkı Hıristiyanlaştırmayı amaçlayan şövalye tarikatı.

12. yüzyıl ortalarında Lübeck’li ve Bremenli tüccarlar, Dvina Irmağı ağzı yöresinde ticaret yapmaya başlayınca Alman misyonerler de bölgeye geldiler. 1202’de Livonya’nın üçüncü piskoposu Albrecht von Bux- hoevden, papanın izniyle Fratres Militiae Christi tarikatını kurdu. Tarikat, Livonya’ da kalıcı bir askeri güç işlevi görecek ve bir yandan kilisenin ele geçirdiği toprakları korurken, öte yandan pagan yerli halkları zorla Hıristiyanlaştıracaktı. 1204’te papa tarafından kutsanan tarikat, Templier Şövalyeleri örgütünün ilkelerini benimsedi: Tarikata girecek şövalyelerden, soylu olmalarının yanı sıra, yoksul kalmaya, evlenmemeye ve itaat etmeye ant içmeleri isteniyordu. Kılıç ve haç motifleri işlenmiş beyaz pelerinler giydiklerinden, tarikat üyelerine Kılıç Şövalyeleri de deniyordu. Şövalyeler, tarikatın büyük üstadınca seçilen bir askeri komutan ile kendi kurullarının yönetimindeki yerel şatolarda, küçük topluluklar halinde yaşardı. Yaşam boyu görev yapan büyük üstadı ise, şövalyelerin genel kurulu seçiyordu. Bu kurul, yıllık toplantıları sırasında öteki görevlileri de seçmekle görevliydi. Tarikatın üyeleri arasında, şövalyelerden başka askerler, zanaatçılar ve din adamları da vardı.

1206’da tarikat, Dvina ve Gauja ırmaklarının ağızlarında yaşayan Fin-Ugor kökenli Livlerin topraklarında üstünlüğünü artık kesin olarak kabul ettirmiş, 1217’ye gelindiğinde ise Dvina Irmağının kuzeyindeki Let kabilelerinin yanı sıra Güney Estonya’ya da egemen olmuştu. Ardından Dvina’nın güneyindeki toprakları ele geçirmeye yöneldiyse de, burada yaşayan Kurlar ile Zemgallerin güçlü direnişiyle karşılaştı. Eylül 1236’da Litvanya bölgesinden ganimetle yüklü olarak dönen tarikat ordusu, Zemgal topraklarından geçerken Litvan ve Zemgal güçlerinin saldırısına uğradı (Saule Çarpışması). Saldırı, tarikat için ağır bir yenilgiyle sonuçlandı; büyük üstat Volquin öldürüldü ve şövalyelerin askeri güçleri kırıldı. Paganlara olduğu kadar Hıristiyanlığı yeni kabul etmiş gruplara karşı da acımasız davrandıkları için daha önce hem Papa, hem Kutsal Roma-Germen imparatoru tarafından kınanan ve kilise adına Hıristiyanlığı yaymaktan çok, kendi feodal düzenlerini kurup geliştirmekle uğraşan tarikat, 1237’de papa tarafından dağıtılıp Toton Şövalyelerimin bir kolu olarak yeniden örgütlenmeye zorlandı. Bundan böyle Livonya’nın yerel üstadı (Landmeister), merkezi Prusya’da olan Toton Şövalyelerimin büyük üstadınca atanacaktı. Livonya Şövalyeleri, Livonya’ daki fetihlerini sürdürdüler ve 1525’ten sonra yeniden özerk bir tarikat olarak bölgeyi yönettiler. Livonya’nın bölünmesinden sonra 1561’de tarikat da dağıldı.