Mehmed II (FATİH)
(d. 30 Mart 1432, Edirne - ö. 3 Mayış 1481, Hünkârçayın, Maltepe yakınlan, İstanbul)
1444-46 ve 1451-81 arasında Osmanlı padişahı. Konstantinopolis’i (İstanbul) alarak Bizans İmparatorluğu’nu yıkmış, Anadolu ve Balkanlar’daki Osmanlı egemenliğini pekiştirmiştir.
Gençlik yılları ve tahta ilk çıkışı. II. Murad’ın dördüncü oğluydu. On iki yaşma geldiğinde geleneğe uygun olarak iki hocasıyla birlikte Manisa sancakbeyliğine gönderildi. Aynı yıl tahttan çekilmeye karar veren babası tarafından Edirne’ye getirtilerek padişah ilan edildi. İlk padişahlığı döneminde (Ağustos 1444-Mayıs 1446) önemli iç ve dış sorunlarla karşılaştı. Bir çocuğun Osmanlı tahtına çıkmasından yararlanmak isteyen Macaristan, papalık, Bizans ve Venedik ortak bir Haçlı seferi düzenlediler.
Edirne’de ise II. Murad yanlısı Sadrazam Çandarlı Halil Paşa ile genç padişahın haklarını koruma iddiasıyla ortaya çıkan Zağanos ve Şihabeddin paşalar arasında şiddetli bir güç mücadelesi başladı. Eylül 1444’te Tuna’yı aşan Haçlı ordusunun Varna’yı kuşatması üzerine, Bursa’dan gelerek askerin başına geçen II. Murad 10 Kasım 1444’te Varna’da kazandığı zaferle bunalıma son verdi. Ardından, savaş sırasında Edirne’de kalan II. Meh- med’i tahtta bırakarak Manisa’ya çekildi. Zağanos ve Şihabeddin paşaların Mehmed’i Konstantinopolis’i almak için kışkırttığı bir sırada, Çandarlı Halil Paşa yeniçerileri ayaklandırarak II. Murad’ın yeniden tahta geçmesini sağladı (Mayıs 1446).
