klamidiyoz

CHLAMYDİA ENFEKSİYONU olarak da bilinir, belsoğukluğu ya da başka zührevi hastalıklarla birlikte, kimi zaman da belsoğukluğuııun iyileşmesini izleyen dönemde ortaya çıkan ve sıklıkla bu hastalıkla karıştırılan zührevi hastalık.

Gonokok cinsi bakteriler dışındaki etkenlere bağlı siyek (üretra) iltihabının en önemli nedenidir. Etkeni, trahomlularda ve yenidoğanda görülen bir tür konjunktivit ile lenfogranülomatoz adlı başka bir zührevi hastalığa da yol açan Chlamydia trachomatis'tir.

Klamidiyozda belirtiler belsoğukluğuna çok benzer. Kadınlarda ender olarak dölyatağı boynunda iltihaplanma ya da dölyolunda akıntı görülür. Erkeklerde belsoğukluğundakine benzeyen, ancak daha koyu lavamlı, berrak ve miktarı değişebilen akıntı vardır. Hastalığın kuluçka devresi 1-3 haftadır. İdrar yaparken ağrı duyulursa da belsoğukluğundakı kadar şiddetli değildir.

Gonokoklara bağlı olmayan siyek iltihabında penisilin etkili olmadığından, hastalıkta belsoğukluğu tedavisi uygulanırsa tedaviden sonra belirtiler sıklıkla yeniden ortaya çıkar; buna karşılık birkaç hafta içinde kendiliğinden iyileşme de görülebilir. Tedavi edilmemiş klamidiyoz önemli bir körlük nedenidir, ayrıca iki cinste de kısırlığa yol açabilir. Uygun tedaviyle hasta kısa zamanda iyileşir.

Tanı koyarken hastalığı öncelikle belsoğukluğundan ayırt etmek gerekir; sıklıkla başvurulan yöntemler iltihaptan alınan örneğin mikroskop altında incelenmesi ve besi yerine ekilerek kültür yapılmasıdır. Tetrasiklin tedavisi genellikle bir haftada olumlu sonuç verirse de, bazı durumlarda tedaviyi üç hafta sürdürmek gerekir. Eritromisin ve sülfamitler de etkili olabilir. Belsoğukluğunun iyileşmesini izleyen dönemde ortaya çıkan siyek iltihabında da tetrasiklin kullanılır.