ATIF ya da ATF

—Esk. 1. Eğme, yöneltme, çevirme. 2. Eğilme, yönelme. 3. Bağlama. 4. Dayandırma, yükleme. 5 Bükme, katlama. 6 Atf-ı inan, atf-ı zinam etmek, eylemek, dizgini çevirmek, yeni bir yöne yöneltmek. Atf-ı nazar, atf-ı nigah etmek, göz atmak, bakmak.

—Dilbilg. Arap dilbilgisinde bağlama edatı; bağlaç. Arapçadan alınarak osmanlıca-da kullanılanları ve, sümme, hatta, amma, lakin vh'dir. Atf-ı beyan, anlam açıklamak ve kuvvetlendirmek için bağlaç kullanma. Atf-ı tefsir, anlamı kuvvetlendirmek için iki sözcüğün birbirine "ve" bağlacıyla bağlanması.

—Uluslarar. huk. Bir hukuk sorununun çözümünde yabancı devlete ait hukuk kuralının uygulanması usulü.

—ANSİKL.Uluslarar. huk. Yabancılık unsuru taşıyan özel hukuka ilişkin işlem ve ilişkilerde uluslararası özel hukuk kurallarımız, yabancı bir hukuku yetkilendirdiği zaman yabancı hukukun uluslararası özel hukuk kuralları da yetkilendirilmiş sayılır. Yetkilendirilen bu yabancı hukukun uluslararası özel hukuk kuralları, kendi hukukunu yetkili görebileceği gibi (atfın kabulü) yeniden bizim hukukumuz (iade-atıf) ya da diğer bir devletin hukukunu (devam eden atıf) yetkili sayabilir.

Milletlerarası özel hukuk ve Usul hukuku hakkında kanun' un 2. maddesine göre "hâkim Türk kanunlar ihtilafı kurallarını ve bu kurallara göre yetkili olan yabancı hukuku resen uygular. Hâkim yetkili yabancı hukukun muhtevasının tespitinde tarafların yardımını isteyebilir. Yabancı hukukun olaya ilişkin hükümlerinin tüm araştırmalara rağmen tespit edilememesi halinde türk hukuku uygulanır. Uygulanacak yabancı hukukun kanunlar ihtilafı kurallarının bir başka hukuku yetkili kılması halinde bu hukukun maddi hükümleri uygulanır."