KUT
a. (esk. türkç. söze.).
1. Uğur, baht.
2. Mutluluk.
—Folk. Kut törenleri - AŞAMA KUT TÖRENLERİ.
KUT
a. (ar. küt). Esk. Kale, hisar.
KUT
a. (ar. küt). Esk.
1. Yaşamak için gerekli yiyecek, azık, rızık.
2.
- Kut-i layemut, ölmeyecek kadar alınan yiyecek.
- Kut-i mesı'h, hurma, şarap.
- Kut-i ruh, ruhu besleyen gıda.
- Kut-i uşşak, âşıkların gıdası; öpücük.
Kaynak: Büyük Larousse