Türkiye'de polis.

Osmanlı Devleti’nde genel düzenin ve güvenliğin korunması amacıyla 1839’dan sonra eyaletlerde kurulan ilk zaptiye örgütleri Şubat 1846’da Seraskerlik bünyesinde Zaptiye Müşiriyeti’ne bağlandı. 1879’da Zaptiye Müşiriyeti kaldırılarak yalnızca polisten sorumlu Zaptiye Nezareti kuruldu. Zaptiye Müşiriyeti’ne bağlı olan kırsal zaptiye birlikleri de aynı yıl yeni bir nizamnameyle Jandarma Daire-i Merkeziyesi adı altında yeniden örgütlendi. 1898’de İstanbul’da ilk sivil polis örgütü oluşturuldu. 1907’de polisin görev ve yetkilerini yeniden düzenleyen bir nizamname çıkarıldı; İstanbul’da polis müdürlükleri kurulmaya başladı. Zaptiye Nezareti 1909’da kaldırılarak yerine Emniyet-i Umumiye Müdiriyeti kuruldu. 1911’de Heyet-i Istihbariye (İstihbarat Şubesi), 1913’te de Kısm-ı Siyasi (Siyasi Şube) oluşturuldu. Aynı yılın söntın- da Emniyet-i Umumiye Müdiriyeti Dahiliye Nezareti’ne bağlandı ve örgütün görevlerine dair bir nizamname çıkarıldı.

Kurtuluş Savaşı sırasında Ankara Hükümetinin oluşturduğu Emniyet-i Umumiye adlı küçük kadrolu polis örgütü, Dahiliye Vekâleti’ne bağlı olarak kolluk hizmetlerini yürüttü. Kurtuluş Savaşı sonrasında TBMM Hükümeti tarafından İstanbul’daki Emniyet-i Umumiye Müdiriyeti kaldırıldı; ama Polis Vazife ve Selahiyet Kanunu çıkarılana değin 1907 ve 1913 tarihli polis nizamnameleri yürürlükte kaldı. 1937’de çıkarılan ve sonraki yıllarda bazı bölümleri değiştirilen 3201 sayılı Emniyet Teşkilatı Kanunu’yla emniyet örgütünün merkez ve taşra kuruluşlarıyla görevleri, personel giyimi, özlük hakları vb yeniden düzenlendi.