Atıf Yılmaz
Tam adı Atıf Yılmaz Batıbeki (d. 9 Aralık 1926, Mersin), 1950’lerde sinemacılar kuşağı içinde yer almış ve her dönemde kendisini yenilemeyi bilmiş sinema yönetmeni.
İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde okurken Güzel Sanatlar Akademisi’nin resim bölümüne devam etti. 1947’de Tavanarası Ressamları grubuna katıldı. Sinema eleştirileri yazdı, film afişleri yaptı, senaryo denemelerinde bulundu. 1950’de yönetmen yardımcısı olarak geçtiği sinemada ertesi yıl ilk filmi Kanlı Feryat'ı yönetti. Hıçkırık'la (1953) çok tutulan melodramatik romanları sinemaya aktarmaya başladı.
Gelinin Muradı'nda (1957) küçük kasabaya yönelerek vodvil öğelerini kullandı. Alageyik (1959) ve Karacaoğlan ın Kara Sevdası (1959) ise kırsal kesimde geçen ve folklorik öğelerin yer aldığı çalışmaları oldu.
1960-65 arasında iş filmlerine yönelerek büyük gişe başarısı kazanan Ayşecik Şeytan Çekici (1960) ve Murat Davman’ın polisiye serüvenlerini anlatan Ölüm Perdesi (1960) gibi yapımları yönetti. Dolandırıcılar Şahı 09611 ve Allah Cezanı Versin Osman Bey (1961) gibi genellikle başrolde Orhan Günşiray’ın oynadığı filmlerinde ise kendine özgü ve uçarı bir güldürü geleneği başlattı. 1965’ten sonra ise Murat'ın Türküsü (1965), Pembe Kadın (1966), Ölüm Tarlası (1966) ve Kozanoğlu'nda (1967) köy filmlerine yöneldi. Bu dönem filmlerinden Toprağın Kanı (1966) bir yandan Batı emperyalizmine bir yandan da hâlâ sürmekte olan feodal ilişkilere karşı çıkan bir çalışmaydı. Gene bu dönemdeki Ah Güzel İstanbul'da (1966- 67) büyük kenti fon alarak duygulu ve hüzünlü bir öykü anlattı.
Salako (1974) ve Hasip ve Nasip (1976) gibi filmlerinde tanınmış oyuncuları kullanarak toplumsal yergiye yer veren popüler bir güldürü çizgisine yönelen Yılmaz, Adak (1979) ve Delikan'da (1981) töreleri eleştirdi. Delikan'daki kimliğini arayan kadın temasına daha sonraki Mine (1982), Bir Yudum Sevgi (1984), Adı Vasfiye (1985), Aaaah Belinda (1985), Kadının Adı Yok (1988), Ölü Bir Deniz (1989) ve Berdel (1990) gibi filmlerinde de yer verdi. Adı Vasfiye' de uyguladığı fantastik anlatımı Aaaah Belinda ve Arkadaşım Şeytan'da (1988) sürdürdü. 1987’de yönettiği Hayallerim Aşkım ve Sen Türk sinemasına bir saygı sunuşu niteliğindeydi. 1990’lı yıllarda Bekle Dedim Gölgeye (1990), Safiye'dir Kızın Adı (1991), Düş Gezginleri (1992) filmleriyle, televizyon için sekiz bölümlük bir dizi olan Tatlı Betüş'ü (1992,1993) çekti.
Yılmaz 1960’tan sonra kendi kurduğu ya da ortak olduğu yapımevleri için film yönetmiş, çeşitli sinema dernek ve sendikalarında da görev almıştır. Antalya Altın Portakal Film Şenliği’nde 1965’te Keşanlı Ali Destanı’yla, 1972’de Zulüm'le, 1976’da Deli Yusuf'la, 1977’de Selvi Boylum Al Yazmalım'la, 1984’te Bir Yudum Sevgi'yle, 1986’da Aaaah Belinda'yla en iyi yönetmen seçildi. 1990’da yaptığı Berdel filmi Berlin Film Festivali’nde iki ödül, İtalya’da Avrupa Sinema Festivali’nde en ivi film ve yönetmen ödülü, İspanya’daki Akdeniz Film Festivali’nde de en iyi film ödülü kazandı.
Aktif olduğu dönem boyunca 110’dan fazla film yönetti. Kendisinde tek bir filmi yoktur, arşiv yapmamıştır. 2004 yılında yönettiği “Eğreti Gelin” filmi yönettiği son film olur. 5 Mayıs 2006 yılında İstanbul’da vefat etti.
MsXLabs.org & Ana Britannica
Son düzenleyen _Yağmur_; 7 Temmuz 2017 10:29
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
