DARBECİ

sıf. ve a. Yönetimi devirmeye yönelik bir eylem düzenleyen kimse ya da grup için kullanılır.

DARBECİLİK

a. İktidarı askeri bir darbeyle ele geçirme yöntemi.

DARBELEMEK

1. Vurmak, çarpmak.
2. Bir şeyi, bir girişimi darbelemek, onu engellemek; başarısızlığa uğratmak.

DARBETMEK

g. f. (ar. darb'dan) Esk
1. Para vb. basmak.
2. Bir sayıyı diğeriyle çarpmak, çarpma işlemi yapmak.

♦ gçz f. Atmak, çarpmak; vurmak