Kendince gitmesini bilen
Ardına bakmadan hüznün
Gittıyse gitsin uğrunun sonsuzluğuna
Varsa nedeni nedensizliği
Kendince haklılığının
Ne bal renginde deprem bıraksın
Ne mor ötesinde yanmalar
Adına bir isim bile takmak istemediğim
Ölümü araya sokmamışsa istenmeyen kaza
Geliyorum demeden gelmişse ölüm
Gel
Bir gözünün yerine
Al bir o kadarda benden ağlamayı
Dindirecekse acılarını
Yanayım senin yerine
Azalacaksa
Yanmalarımla izin ver yanayım
Senden azaltabildiğim kadar
Keyfince gitmelere
Demem o ki
Ardına bakmadığı hüznün
Dert edinme hüzünsüzlüğüne
Sevda yakar da
Yaktıkça yarattığı yürekleri
Değil
Yaktıkça terk ettiklerini
Özlüyorsa bir iç sessizliğinde
Hiç olmazsa arada bir
İnancın tamsa öyle olduğuna
Bir kez daha diyorum
Bırakayım gözlerimi al senin olsun
Ağlasın senin yerine
Akıtacağı yaşlar söndürsün
Ortaklaşa yangınlarını….
TAŞTAN ÇIRALAR
