Bağışla Kaptan Aşırdım Hayata Kırık Pusula Avuçlarımda
Bir sabah güneşi uyandırdığında dünya gözkapaklarına
Yitik hülyaları tokalayacağım, yıldızları biriktirmiş saçlarıma
Yaşamı ağırlayan kapıları kapatacağım, kırgın bakışlarıma
Kırdım dümeni uyanmamaya, kaybolacak âlemde sesim
Akıp gideceğim enginlere, adına mühürlü dudaklarım, mütebessim
Öğrendim! Beyaz atlı prens, cüceler yok olmuş, masallar çaresizmiş
Düşlerini kaybetmiş peri, kül kedisi mahzun, umutlar acizmiş
Hayat, uçları yanık mimoza kokulu mektupları çoktan bitirmiş
Bu kaçıncı sillesi yüzüme çarpan feleğin, yoruldum artık
Yâre doğru göç yasak, kırlangıçlarımın kanatları kırık,
Yağmurları mı kirlettik, boz bulanık su yıkıyor toprağımızı
Kan çiçekleri açıyor yaşam dallarımız, rengi yara kırmızı
Yarın iliklerimizde don, ayazı vuruyor kışın, üşüyor güneşin kızı
Kızılcık şerbeti değil içtiğim, sessizliğim kadere sitemden ar
Nedendir takvimlerin bu kini, ellerimden düşüyor bahar
Kalbinde acı kalmasın adım, at gitsin derinliğine mazinin; Sakın ağlama!
Vasiyetimdir sevgili, yaşayamadığım her ne varsa yaşa, yarına bırakma
Sana yaşatamadıklarıma say, mutlu ol, biliyorum borçlu kaldım Aşk’a
Gönlünden kopup gelen bir fatiha oku ardımdan, senden son dileğim
Hayallerimi fideledim uykularına, soldurma büyüsün umut çiçeklerim
Yazan : hayal bahçesi
