SOY
a. (esk. türkç. sab, söz'den). Ed.
1. Dede Korkut kitabı'nda şiirsel anlatımlı, coşkulu söz; şiir; destansı hikâyenin manzum bölümü anlamında kullanılan sözcük.
2. Soysoylamak, Dede Korkut kitabı'nda çoğu kez boy boylamak (BOY) sözüyle birlikte yer alan ve şiirli söz söylemek, destansı hikâyenin manzum bölümlerini söylemek anlamında kullanılan söz.

—ANSİKL. Dede Korkut kitabı'nda kahramanların (örn. Uruz’u yaralı olarak bulan anası, Beyrek'in tutsak olduğunu gören bezirgânlar) coşkulu şiirsel seslenişlerine bu ad verilmiştir: "Anası bir soy daha soyladı, aydur..." Dede Korkut'un ağzından çıkan derin anlamlı sözler, manzum destan bölümleri de bu adı taşır: Korkut boy boyladı, soy soyladı. Gazi erenlerin başına ne geldiğini söyledi..." Bu addan türeyen soylama sözcüğü, yapıtta manzum bölümlerden önce bir ara başlık gibi kullanılmıştır: "Soylama: Salkım salkım tan yelleri estiğinde..."