İNTAK

-kı a. (ar. nufk'tan intak). Esk.

1. Söyletme, konuşturma.
2. intak-ı hak, Tanrı’nın konuşma yeteneğini vermesi. ll intak-ı hak olmak, saklaması gereken bir şeyi açığa vuracak biçimde ağzından söz kaçırmak, sırrını ortaya çıkarmak.

—Ed. Edebiyat yapıtında nesneleri, yaratıkları insan gibi konuşturma sanatı

—ANSİKL. Ed. Divan edebiyatında Harname (Şeyhi), Beng ü bade (Fuzuli), Gül ü bülbül (Kara Fazlı) gibi yapıtlarda yer alan eşek, afyon, şarap, gül, bülbül vb., insan gibi konuşturularak yazarlarının dünyaya, insana ilişkin görüşlerini yansıtırlar.

DEVAMI İntak Nedir?