Elektromanyetik Radyasyon!

Elektromanyetik radyasyon klasik fizikte, ışığın evrensel hızındaki serbest akış yoluyla ya da radyo dalgaları, görünür ışık ve gama ışınları gibi elektromanyetik dalgaları oluşturan elektrik ve manyetik alanlar şeklinde bir malzeme ortamı aracılığıyla enerji akışını ifade eder. Elektromanyetik radyasyonun temel özellikleri ve davranışı, kaynakları, ayırt edici özellikleri ve pratik uygulamaları da dahil olmak üzere çeşitli biçimleri vardır.

Böyle bir dalgada zamanla değişen elektrik ve manyetik alanlar, karşılıklı olarak birbirlerine dik açılarla ve hareket yönüne dik olarak bağlanır. Bir elektromanyetik dalga, yoğunluğu ve sıklığı ile karakterizedir.

Modern kuantum teorisi açısından, elektromanyetik radyasyon, uzayda fotonların (aynı zamanda ışık kuantası olarak da adlandırılır) akışıdır. Fotonlar, her zaman evrensel ışığın hızıyla hareket eden enerji h.ν paketidir. H sembolü, Planck sabitidir; ν değeri ise klasik teorinin elektromanyetik dalgasının frekansıyla aynıdır.

Elektromanyetik radyasyon, atomlar, moleküller ve daha büyük madde nesneleri içinde yüklü parçacıklar ile etkileştiği için çok sayıda fenomen sergiler. Bu fenomenler, elektromanyetik radyasyonun oluşturulduğu ve gözlemlendiği yollar, bu tür radyasyonun doğada nasıl ortaya çıktığı ve teknolojik kullanımlarının sıklığına bağlıdır.

Elektromanyetik radyasyon frekanslarının tayfı çok düşük radyo dalgaları aralığındaki değerlerden uzanan televizyon dalgaları ve mikrodalga büyük ölçüde daha yüksek değerlere görünür ışığa ve ötesinde ultraviyole ışık, X-ışınları, gama ışınları vb.

Kaynak: AnaBritannica