Denizaltı

Deniz yüzeyinin altında yol alabilen savaş gemisi.

Denizaltı, safra tanklarına deniz suyu alarak dalar ve gerektiğinde bu suyu dışarı pompalayarak yüze çıkar. İlk ve ilkel denizaltıyı Cornelis Drebbel, Thames Irmağı'nda denedi (1620). Yağlanmış deriyle kaplı tahta bir iskeletten oluşan bu kapalı kayık, derisi büzülünce, azalan hacminden ötürü dibe batıyordu. Gerçek anlamda ilk denizaltıysa Amerika'da David Bushnell tarafından yapıldı (1776). Elle çevrilen iki pervaneyle hareket eden bu bir kişilik araç, gemileri alttan matkapla delerek mayınlamayı amaçlıyordu. Denizaltıların geliştirilmesinde en önemli sorun hareketin nasıl sağlanacağıydı.

G.W. Garrett'in ilk buharlı denizaltısı (1800), John P. Holland ve Simon Lake'in yüzeyde benzin, dipte elektrik motoruyla çalışan denizaltıları (1890'lar) ve daha sonra periskop gibi buluşlarla donatılan denizaltılar geliştirildiyse de uzun dalma süreleri sağlanamadı. Bu sorun, hareket sağlamak için havanın oksijenine gerek duymayan nükleer reaktörlü ilk denizaltının (Nautilus) 1955'te ABD tarafından yapılmasıyla çözüldü. 1958 Ağustosu'nda Kuzey Kutup buzul kepinin altından geçen Nautilus, 30 saat dipte kalabildi. Solunumla kirlenen havayı temizleyen, deniz suyundan içme suyu elde eden modern nükleer denizaltılar iki ay dipte kalabilmektedirler.