İSKÂN

a. (ar. İskan).
1. Bir ya da birçok kişinin, belli bir bölgede yurt edinmesini, yerleşmesini sağlamak eylemi: Göçerlerin Çukurovaya iskânı. Batı'ya iskâna zorlanan Doğu halkı.
2. Bir yerde ikamet etmek amacıyla oturmak, o yere yerleşmek, orayı yurt edinmek eylemi: iskân izni almak.
3. iskân etmek, yerleştirmek, yer yurt kazandırmak, boş bir bölgeye insan yerleştirmek.

—Tar. OsmanlI devletinde, belirli bir düzene göre yönetim tarafından uygulanan göç ve yerleştirme hareketleri.

DEVAMI İskan Nedir?