KAYRA
a. (kayırmak'tan).
Saygın bir kimseden görülen karşılıksız iyilik; lütuf, İhsan.

—Fels. Kayra düzeni, Leibniz'e göre, doğa düzeninin karşıtı olan ve doğal yasalardan başka yasalarla yönetilen ruhlar dünyası. (Leibniz şöyle der: "Doğanın fiziksel düzeninin uyumuyla kayranın manevi düzeninin uyumu arasında, yani evrenin mimarı olarak düşünülen Tanrı ile ruhların Kutsal sitesi'nin kralı olarak düşünülen Tanrı arasında bir fark olduğunu görmemiz gerekir" Monadoloji [Monadologie], 87.)