ATEŞ
—Ask.
Ateş desteği. Taarruz eden birliklerin, düşmana karşı ilerleyişleri kara, deniz topçusu ve hava bombardımanıyla desteklenir Hazırlanan ateş destek planıyla uygulanır. Özel gereksinime göre bu planda değişikliğe gidilebilir. Harekâtın başarılı olmasında ateş desteğinin önemi büyüktür.
Ateş gücü
XV. (top) ve XVI. yy.'da (arkebüz) kullanılmaya başlanan ateşli silahlardan çok daha sonraları ortaya çıktı. Ama teknik ilerlemeler o denli yavaş oldu ki XVII. yy.'da göğüs göğüse çarpışma hâlâ, yardımcı savaş aracı olarak görülen ateşli silahtan daha önce geliyordu. Ancak XVIII. yy.’da tüfeğin kullanılması ve topçu silahlarının geliştirilmesiyle birlikte ateş, savaşın ağır basan öğesi oldu. Ama ateş gücü tam anlamıyla XIX. yy.'da kendini gösterdi (Amerika iç savaşı, 1870-71 fransız-alman savaşı, Boer'ler savaşı) ve rus-japon savaşı’nda (1904-05 ) kendini bir kez daha kanıtladı; bu durum da savaş alanlarının tahkim edilmesine yol aç tı.
1900’e doğru mitralyözün ve daha 1885’te patlayıcıların bulunması, piyadenin ve topçunun olanaklarını artırdı: askeri kuramcılar 1914 te ateş gücünün, özellikle topçu ateş gücünün en korkutucu harekât aracı olduğunu ortaya koydular. Bu gerçek, savaşın ilk aylarından başlayarak çok acı bir biçimde kanıtlandı ve askerler siperlerinden çıkamadılar. Kitlesel ve sürekli topçu ateşi, dikenli tellerle oluşturulan hatlarda gedikler açabiliyor ve düşman mitralyözlerini kısmen susturabilıyordu.
1918'de kullanılan saldırı tankı, düşman mitralyöz yuvalarını ytkmaya yarıyordu. Fransa'da tank kullanma öğretisi bu araçlara 1940'ta piyadeye destek olma görevini verdi ve general Estienne’in, yerel bir başarı sağlamak ve bunu değerlendirmek için tankların kitlesel biçimde kullanılmasına ilişkin görüşleri unutuldu. Almanlar, Rommel ile birlikte bu tekniği cesaret ve başarıyla uyguladılar. Etkisi böylece kanıtlanan zırhlı araçların ateş gücü, çok geçmeden tanksavar silahlarının gelişmesiyle sınırlandı.
1918'de ortaya çıkan ve ispanya iç savaşı’nda gelişen (müstahkem mevzilere karşı hava saldırıları) hava ateşi, topçu harekâtını tamamlamak amacıyla o tarihten bu yana geniş çapta kullanıldı. Çeşitli roketatarlar ve uzaktan kumandalı füzeler, kara topçusunun, uçaksavar topçusunun ve savaş gemilerinin ateş gücünü artırmaktadır Son çare olarak kullanılması öngörülen taktik nükleer silah, kara ve deniz savaşına bugüne değin görülmedik çapta bir ateş gücü sağlayabilecektir.
Ateş idare merkezi.
Topçunun atışı için gerekli plan ilkeleri, yan yükselişle hedefin topla arasındaki yükselti farkının saptanması bu merkezin görevleri arasındadır. Ayrıca hava raporunun çözümlenmesi, hedef türüne göre mermi seçilmesi ve kademelenme de bu merkezin görevleri arasında yer alır.
Barut'un ateşe attırdığı İbrahim'in çevresinin gül bahçesi olması, Musa'nın Tur dağına yaklaşırken dağda ateş görmesi, yandıktan sonra kendi külleri arasından tekrar oluşan kaknus" ve ateşte yaşayan semender gibi motifler aracılığıyla ateşe anıştırmalar yapılır.
Kaynak: Büyük Larousse