UYKUYA ÖZLEM
-hiçbir derinlikteki uyku,
hassas bir beyni,
düşünce suçu işlemekten alıkoyamaz.
ölüm müstesna.-
-hangi kırgınlık veya yorgunluk kırarsa kırsın onu
yine de kan damlar ucundan kalemin.
yol olur o damlalar, dönüşür kıpkızıl kelimelere.-
bu acı; hayattır, öyle bir hayat ki; -tamamen gerçektir-
bir zerrecik arabesk nüans taşımaz.
bir garip vicdan azabı gibidir yaşamak;
ne kovsan gider, ne kalsa kabul edebilirsin.
ölü beden gibi toprağa serilse-gömülse
ruh olup göklere uçsa insan
sanki yine de bırakmayacak gibi onu.
birak kendini boşluğa der
çırpınma ki batmayasın
boğulmayasın gözyaşı selinde.
yaşamak sözcüğünden olumlu bir anlam çıkarılacaksa eğer
huzur dolu bir uykuya benzer denebilir.
ancak; bu ne tuhaf bir yataktır ki
bedenini kabul etse bile insanın
ruhunu ve vicdanını kovar acımasızca.
ben şimdi, derin bir uykunun zirvesinde
bir dağ başında
gürül gürül akan bir ırmağın kenarında
yemyeşil çimenler üstünde
yatıp uyumak isterdim, ancak;
dağ beni atar tepesinden
ırmak çekip boğmak ister.
uyku içinde uyku beklerken
kâbus içinde kâbus bulursa insan
gözlerini kapatması için
kim ikna edebilir onu...
