Yüze vuran parlak soğuk
Göğe baktırırda başımı
Esimiyle dağıttığı
Gözümün neminden
Aydınlatır gecenin karasını
Çoğalan yıldızlar
Koca derinlikte aynı anda dururda
Sığdığımızı mı haber verir
Yükselen şu hilalle
Akıl almaya hazırlanan
Düşüncelerimden sıyrılıp
Ağarmayı bekleyen seher
Saklama kendimden doğacak olanı
Eskileri silip göğün nemini alan
Aydınlatan esinti
At hadi adımlarımı
Durmakla mı olacak benim batışım
Bir anda baş sokup ta göz açtıran
Bana sığmayı öğreten
Ellerim varken dokunduğum bu yokluğa
Yıldız saçıp da ay gösteren
Anda tutuğunu bilirimde
Düşecek bir yer bile yok bu oluşta
Dururda ancak bunca sonsuzluk
Tek bir benle bir anda
ERAY BAŞTÜRK
