Bilmem hatırlar mısın bir bahar akşamıydı?
Bir ağacın altında buluşmuştuk seninle.
O gece ay ışığı, yıldızlar bambaşkaydı.
Atıp derdi, kederi mest olmuştuk seninle.
Hiç bitmesin demiştik bu pırıltılı gece.
Dileklerimiz vardı bunun gibi binlerce.
Bazen bir şiir gibi, bazende hece hece.
Gözlerimiz dolarak konuşmuştuk seninle.
Yollar girdi araya bu aşka oldu mani.
Sen de gittikten sonra bu dünya artık fani.
O masmavi gece de ayrılık yok diye hani.
O kadarda gönülden söz vermiştik seninle.
Şimdi ne leylakların, ne güllerin tadı var.
Kırlar yeşillenirken benim saçlarımda kar.
Oysa hatırlar mısın güller arasında yar?
O gece aşk tahtına kurulmuştuk seninle.
Hala etkisindeyim o rengarenk rüyanın.
Yanağına buseler kondurduğum o an'ın.
En mutlu insanları bizdik sanki dünyanın.
Nehirler misaliydik ne coşmuştuk seninle
ufuk şen
