Söylesene ne kadar düşünüyosun beni?Ağrılar giriyo mu başına hiç?Geceleri uyumadığın , sabahlara kadar duvar yumrukladığın oldu mu sinirden?Cümlelerinde hiç düşüklük oldu mu?Ellerin titredi mi veya?
Gözlerim yuvalarından çıkacak gibi oluyo senin adını duyduğumda.Hani? Nerde? diyorum ama sen yoksun.Arkadaşlarım uyarıyor beni hep.Önüne bak düşeceksin diye.Yolumu kaybeder olmuşum..Yönümü bulamaz hale gelmişim seni düşünürken.Zihnimin tırmalandığı , ellerimin hep titrediğini farkettim.Sinirden diyorum soranlara.İçimi bilmiyorlar nede olsa..
Gözlerimin altı şişmiş sanki.Morarmış uykusuzluktan.Duvarda kan izleri , yorganda kan izleri..Elimin üstü hep yara..Kabuk bağlayamadan kopuyolar tekrar.Soğuktan diyip geçiştirsemde artık inandıramıyorum kimseye.Sorunun ne diyolar.Yok diyorum.Söylesene ne sorunun var diyolar ..Yok diyorum ..Bilmiyolar sorunumun yok olduğunu.Sen yoksun.Sorunum bu..Ama dilim varıpta sen diyemiyorum.Adını söyleyecekken dilim tutuluyo.Anlamsız kelimeler çıkıyo ağzımdan şaşırıyorum..Hergün otobüste seni görüyorum..Ben camdan bakıyorum sen dışardan bana el sallıyosun .Sanki gitmemi istiyorsunda söyleyemiyorsun..Giderken arkamdan dur bile demiyorsun..Sensizliğe o kadar kaptırdım ki kendimi..Kanepelere bakarken seni görüyorum..Mutfağa bakarken yine sen..Koridora bakıyorum sen geçiyorsun elinde tabakla..Artık sıkıntılarım artmaya başladı..Seni gördükçe bir yumruk daha atıyorum duvara..Merak ediyorum elimde vuracak hal kalmazsa ne yaparım ben diye..Düşünüyorum..Sensiz ne yapacağımı çözemiyorum..!
