Gece..Çay..Sen
camın denizinden
gül kırmızı akşam düşen
içinden bulutlar geçen
bir bardak çay
sen..
bir bardak
ince belli
pürüzsüz
sana dair
ve senden
sonra yıldız fırtınaları
ay yağmurları
sonra güneş suları
çöl baharları
ırmak dağları
içmek
senin içinde
gözelerini
gözlerinden sağılırken delirmek
aşkın imbiklerinden
deryama düş-sün
düş
iki can
bir benen
gül güzelim
vahşi kısrağım
kölem
canımın kasesinde tazelen
sözün aczinde ancak yaşanır bu dem
rüzgar dağların
su güneşlerin
kişneyen çılgın bulut
öpüşün yıldırım
çöküşün
dil kesen uçurumların
düz dağların
sarp ovaların
gece
çay
ve sen
okyanusun geçmesi iğne deliğinden
bir zaman yırtarız ki dokunmamış daha
katışıksız ipekten
som buluttan
arı düşten
bir coşku aklını yitirmiş
kanatlanmış bir hüzün
gel hadi
gel
hadi
gel hadi
gel
ömrüme demlen
adnan durmaz
