ruhumun derinliklerinde
delice rüzgârlar fırtınalar esiyor
bıçak sırtı ıslığı sağır edercesine
içimde uğulduyor
gecenin karanlığına sessizce
yaslanmış yalnızlığım
gözlerim buğulu
özlem ıslaklığında dudaklarım
ya ellerim ellerini düşlüyor
sıcaklığını hissetmeyeceğini bile bile
sevgi aşk uzak düşmüş bana
bulamayacağını bile bile
seni özlüyor üşüyen duygularım
tenhalarımda ard arda dökülen
sevda notalarım ağlıyor
çıkmazlarda umut kandilimin yağı sancılı
öylesine sahipsiz sensiz ki yüreğim
yanlış durakta kaybolmuş benliğim
sensizliğin siyahında üşüyor ellerim..
ayla eker
