Öte Çağın Gülü
Ah bir tek hançerle açılır
Aşkın yarası
Kanamaz gül solmayınca tarih
Kalbe çizili ne varsa artık mor
Suskunluk çağındayız ey ömrüm
Yalan seni seviyorum sözü gül dikeni ağlar
Dedim kaç kez ay vahşi evren arsız
Umudu vuruyorlar gözyaşlarını saymadan
Bizi de yazacaklar uyaksız bir şiir gibi
Bir gönlün içine girmeden solacak ömrümüz
Yok mu göğü savunacak ey âlem-i mahlukat
Kalbimin sarkacına gül bağlayacak gül ağlayacak
Unut vuslatın müjganını hayat taş üstüne taş
Yarin bahçesi solgun yüzümüz tarumar
Yeter artık kanayan bir testiden su akmasın
Gül çağına kurban olsun Aşk
Yelda Karataş
