KALABALIKTAKİ YALNIZLIK
Yalnızlık, kafesteki kuşun özgürlük için bağırmasıdır delice. Ve sesinin duyulup duyulmamazlıktan gelinmesidir.
Yalnızlık, gecenin bir yarısı Bağdat Caddesine çıkıp yürümektir tek başına. İnsanlar yalnızlıktan korkarlar. Ben korkmam böyle yalnızlıklardan. Ben yalnızlıkların en tehlikelisi ve en korkutucusu olan, bir çok insanın fark etmeyerek yaşadığı kalabalıktaki yalnızlıktan korkarım.
Nedir bu kalabalıktaki yalnızlık?
Konuşursunuz, gülersiniz, hatta dans edersiniz insanlarla. Fakat bir zevk alamazsınız bundan. Cesaretinizi kaybetmeniz, aşağılık bir herif olduğunuzu düşünmenizdir kalabalıktaki yalnızlık.
Bağırmak istersiniz birilerine, ağlamak istersiniz hiç durmadan, ama başaramazsınız bunu.
Kelimeler çıkmaz şu kahrolası ağzınızdan, göz yaşı akmaz şu aşağılık göz bebeklerinizden. Gerçekten yalnız olduğunuzu hissedersiniz. Karanlık bir odada tek başına oturmaya benzemez bu yalnızlık.
Korkunçluğu tarif edilemez. Hissetmek, onu yaşamak gerekir.
Yarım ölümdür. Kalabalıktaki yalnızlık.
