Su Kuyusu
Bir su kuyusuna atılmış rüyalarımı yorumlama umuduyla bekliyordum,kölelik kağıdım yanı başımda.Umut çaresizlikler girişinden sızan yasak aşklar olmalıydı.
Derken kuyuda bir ses yankılanı verdi. Tüm karanlıkları bir anda yok edivermişti o parlak ses. Kuyunun dışarısına çıkarıldığımda bir peri beni bekliyordu.Sonra ona sevgi elbisesini hediye ettim. Kızgın çölde yürümeye başladık. Yanıyordu ayaklarımız yanıyordu tenimiz. Ama ayak parmaklarımızın arasında ki sıcak kumullar bile kalbimizden ateşli değillerdi. Susuyorduk,susuyorduk. Dudaklarımız kuruyordu sıcaktan ve hiç konuşmuyorduk. Belki de göreceli aşklardan kaçıyorduk.
Peri geldiğimiz söyledi. Şaşırmıştım çünkü bir yere gelmeye çalıştığımızı bile bilmiyordum. Bir piramitin önüne gelmiştik. Önünde iki mermer sütun vardı. Birinin üzerinde mars heykeli vardı ön yüzü kırmızı arka yüzü siyahtı. Diğerinde ise venüs heykeli vardı, ön yüzü beyaz ve arka yüzü yeşildi. Heykelleri sorduğumda sadece göreceksin dedi...
Piramitin içine girdiğimizde her yerin karanlık olacağını sandım ama içeriye yerleştirilen aynalar her yeri apaydınlık yapmıştı. İçeride hafif bir çilek kokusu hakimdi. İnsanın içine tamamıyla işliyordu. Biz ilerledikçe aydınlık artıyordu. Çevreye bakamaz bir hal alıyordum. Peri gözlerimi bağlayacağını söyledi ve hiç karşı koymadım. Bağladıktan sonra ilerlememi söyledi. Yavaş yavaş yürüdüm. Ve bir boşluğa geldim!
Gözlerimi açtığımda bir su kuyusuna düşmüştüm. Peri anlatmaya başladı.
“Gördüğün heykeller; biri acılı hayatların gezegeni mars. Ön yüzü acı hayatların çektiği azap olan kırmızı. İşte bu senin yaşadığındı. Arkası gerçek olan karanlık senin görmen gerekendi. Diğer heykel ise aşkın gezegeni venüs. Ön yüzü saflığın ve temizliğin rengi beyaz senin yaşadığındı. Saf bir aşk. Görmen gereken arka yüzünde güvenin rengi olan yeşildi. Ben bir aşk perisiyim ve yaşamam için taze aşklar bulmalıydım. Seni sevmiştim dedi ve kölelik kağıdımı bana fırlattı…
Bir su kuyusuna atılmış rüyalarımı yorumlama umuduyla beklerken, kölelik kağıdım yanı başıma atılmıştı. Umut çaresizlikler girişinden sızan yasak aşklar olmalıydı. Kölelik kağıdım bana kalmıştı. Artık özgürdüm.
_________________________________
