İçerdeki Bahar

Ey doğan, dönen, batan güneş
Gündüzleri parlayan
Geceleri yatan güneş
O sıcak ve parlak
İçten gülüşünü
Askeri duvarların ötesine düşür.
Nöbet sırasında
Talimler esnasında
Durgun, suskun, küskün
Soluk tenli erlerin
Son umudu tükenmeden
Gülümse ordan sıcacık
Seher yeline söyle
Essin tatlı tatlı
İğde kokuları getirsin bahardan
Yaysın ortalığa burcu burcu
Söğüt dallarında serçeler
Suskun durmasın öyle
En umutlusundan, yüreklisinden
Eğin türküleri söylesinler
Sarısından bir çiğdem
Ayırıp tel örgüleri ikiye
Göstersin selvi boyunu
İnansın sevdiğim asker
Baharın geldiğine...

Fatma Helin Şimşek