kuru sıkıydı attıkların
hiç acımadı sol yanım
hayata ’yandan çarklı’ bakandın sen
işlemedin ruhuma
‘yarım’bile kalmadın..
oyunun bir yerinde
hiç duymadığın alkışlar eşliğinde
kapanırken perde
‘eğildim ‘ben..
‘yıkıldın’ sen..
zifir bir karanlığın zemherisinde
yalnızsın..
acıdım..
zavallısın..
Ayfer Artuç