Başın düşüvermiş yastık üstüne
Gül demeti gibi
Dudakların, yanakların...
Her uzvun bir çiçek sanki
Hele gözlerin, başka güzel
Uzanıvermiş narin bedenin yatağa
Kıskanırcasına her yerini sarmış nevresim.
Uyku nasıl da yakışmış yüzüne
Dudakların açmaya hazır gonca gül sanki
Ya incecik bedenin!
Yıllarca sarılıp uyuyası geliyor insanın.
Ama ben atdınlık istiyorum gözlerini
Uyan artık meleğim, bir ses ver sessizliğe
Sen gözlerini açtığında aydınlanır dünya
Senin gözlerinde doğar güneş
Her gün yeniden yeniden.
Yıllar süren bir uykuya dalarsan eğer
Önce hayat durur
Sonra dünya can çekişir kahrından.
Korkarım sensiz uyanık kalmaktan
Haber ver gözlerini açtığında
Yoksa sonsuz uykulara dalarım ben de ardından
sami bağcı
