Yıllar boyu kalın duvarlar ardından baktım hayata
Sevip, sevilip üzülmemek adına
Günün birinde o, başlayınca duvarları yıkmaya
Ilık bir bahar esintisi dolmaya başladı yaşantıma
O bahar ki hem sıcak hem sevecendi
Günden güne de bana ümit verdi
Artık zamansız duygular vardı başımda
Savunmasızca teslimdim o yalancı bahara
Ruhum ve bedenim çiçeklenmiş
Kalbim çarparak ümitlenmişti
Hiç bitmeyecek sanmıştım bu güzel rüya
Ama zamansız açan çiçeklere acımasızdı dünya
Artık karakış yüzünden donmuştu çiçeklerim
Tüm ümitsizliğime rağmen yinede çiçek açabilmeyi dilerim
Keşke diyorum, hemen örseydim o duvarı
Hiç içeri almasaydım bunca yıldan sonra o zamansız baharı
tijen över