Yol Uzun

Bu gece yol uzun
Ve gölge gece değil,
Karanlık, senin sesinin yokluğu.

Yön gösteren ne çok tabela.
Radyoda muhbir gürültüsü,
Acıyan bir yanım var, öbür yanımda.

Çukur uyandırır her seferinde yokluğunu.
Başım ne yanda öğrenemedim bu saatte,
Sol omzum camı kaldırır, alışamadım...

Burundan bezdiren yanık kahve kokusu.
Eğildim gövdeme, boynum biraz ağrıdı,
Sonra sol omzumun üstüne konsun istedim kokun...

Şimdi yarın olsun, yarın da sen ol.
Tebessüm gider ardından ama sen yüzün önünde yürürsün.
Amacından amaç arayışın, arayışın ve buluşun.

Kirli bir pazartesi sabahı, sen temizle bugün bu günü.
Alışsın ellerin, ellerin yaptığına.
Düşün ve sevdana seslen şimdi.
Yutkun ,yutkun...

Hakan Taşdelen