O Akşam

O siyah gözlerini gördüğüm akşam,
Kayboldum gözlerinin karasında.
Öyle bir tutku ki, delicesine,
İşledi ta iliklerime.
Sandım ki, o an, zamanın durduğu andı.
Ruhum eridi, bir gölge gibi,
O siyah gözlere kandı.
Bilmem ki, o akşam mı?
Yoksa o gözler mi daha siyahtı?
O gözler.
Ah o gözler!
Sanki amansız bir silahtı.
Çevir bakışlarını benden,
Bakma.
Bakıp da yakma,
Desem de aldırma.
Sen bak yine, sen yak yine,
Razıyım yanmaya gözlerinin ateşinden.
Duysan da bir feryat, göğsümün sol köşesinden
Bu, yanan kalbimin inlemesidir.
Gitme!
Sensizlik dayanılmaz,
İşte bu, ölümün ta kendisidir.

Saim Osman Köken