Dudaklarımda Echoes (Yankılar)
Uzak bir zamanın yankısı, kumsala vuruyor ağlamaklı
ve herşey yeşil ve denizin altında.-
En sevdiğim halini sundu bana bugün deniz.
çakmak çakmak, hırçın, deli...
sevindim öyle gördüğüme
hüznüme de hüzün kattı ama, o da ayrı...
Oturdum bir banka. yanımda kırık dökük şemsiyem.
inadına esen rüzgara karşı, bu satırları yazıyorum.
yalnızlık tam da burada koyuyor işte
yalnızlık koyuyor be dostlar...
Rüzgar dönüyor başımın çevresinde,
kulaklarımda devrik-temposuz bir senfoni
martılar... denize doğru alçalıp yükseliyorlar.
onlarsız olamaz zaten bir deniz
yaklaşıp elimi uzatıyorum bir tanesine: sana dokunabilirmiyim?
Kalksam ve yürüsem mi kıyısına doğru
dokunabilecek kadar yaklaşsam mı o soğuk ve deli suya...
düşünüyorum:
Ölümümü bekliyor bedenim, yoksa şen şakrak bir çocuğumu.
Keşke burada olsaydın...
Ne güzel olurdu be!
Son düzenleyen Blue Blood; 29 Kasım 2005 16:25
