Asi ünlemler öyküsünde
Ünsüz bir anıdır ahım
Sevdikçe örülüyor tenden duvar
Yazılıyor günahım sarıldıkça.
Gün be gün yalnızlığa çekiliyor sınırlar.
Dinle!
Ve dinlen biraz!
Bir solukluk ay düşsün geceye
Sarı sıcak bir iklim geçsin pencereden.
Bırak silahlarını ellerimi kuşan
Güvercinler uçurdum sana bir bir
Umut ilen düş ilen
Bir uslanmaz aşk ilen
Senin değil mi? Şu esrik koku
Dudağımdaki gül kurusu
Şu yalın ayak izleri
Yaz kış içimde dolaşan.
Dur biraz!
Pimi elinde kalacak sabrımın
Biz mazide tuz-buz
Biz mazide tuz ile buz.
ercan günel
