İLK KEZ
Yazılarımı yazıyorum kime ne neden ki veriyim cevap he
Sakın yaklaşma bulaşma hastayım kayıp yok ama hasardayım
Beyaz bir yerde nerde deme bilmiyorum yerini ki sende
Kazanmak mı o ne hiç yaşamadım onu bilemem ben bu neyin sonu
Sebeplerim olan arkadaşlar nerdesiniz şeytanlarım var benim sizsiniz
Hasta yatakta can çekişir ama kimse yok yalnız değil ama ölüm korkusu çok
Sabahları bekleyen biri umudu yok ki neden yaşadığı belli sendemi he sendemi yazık
Yürüyorum kafam boş çok değil az kaldı ama hoş neden diye sorma cevap yok
Gitme sen nereye dur bekle az bekle vakit yok deme sende bekle gelicem bende
Sana değil bu cümle sadece sevdiklerime ama sende az da olsa sende
Arabasında sigara içen biri neden bilinmez ki kendini zehirleyen ama ister nikotini
Gece lambası altında biri elinde poşet ne yaptığı belli ama kendisi başka o çoktan gitti
Gece olmuş yine gözlerimi açılmaz şeytan bu kaçılmaz yorulma boşuna
Eskidendi o çocukluk saklanmak ve yakalanmak ama kötü kaçamamak
Duvarlardı sert yıkılmayan vurdukça ses çıkaran ama kırılmayan
Sen değildin üzülen bendim ağlayan sen din ağlatan bendim yıkılan
Kimse bilmedi bunları şimdi yazıyorum ellerim le kazıyorum umutlarımı
içtiğim şişelerdi arkadaşım sırdaşım yalandı param olmasa o da başkaydı
bir iskambil di hayat sanat değil kırık bir kanattı uçmaya çalıştığım şey
serbesti hür ve özgür bağırdı ve yıktı sesi gür bunu bilir herkez bir gün ölür
sabah güneş doğdu deniz soğuk sensiz kimsesiz ve yalnız
hayallerim vardı bittiğinde anladım sandım sonzuz ama yanıldım
kafam güzel anlatma bana katlanma yazık değimli sana hadi git dur gitme bekle
kimse anlamaz anlatmaz öğrenemez çünkü bilmez durma öle kimse kimseyi boşa silmez
nereye şimdi hiç zamanı değil çünkü kapattım bu defteri yeter vur kopsun neşteri
kavuşamayanlar yaşardı aşkı acıydı zordu zaman bu unuttu sönmüş bir kordu şimdi
gördüğüm rüyamdı uyandım ve bitti haketmedim bunu aldı başını gitti
BAYRO
