H-Ay Kırdım Gecede
düş suyuyla kırkladım karayı,
uçurum bakışların davet ederken düşmelere.
sesi kalınlaşmış hüznün,
belli ki bundan
boğaz kabullenmiyor yarayı.
güneşe verdik vereli müebbedi,
adres sorar olmuş ellerim.
tenin tenime kabus,
unutmuşum ölümün soğuk nefesini
dudaklarımı dudaklarına bırakmayalı.
suretsiz bir nefesmiş
kapı ardı unutulan heves,
ben suskun omuz kırık.
hiçbir ok affetmiyor
kendini zamansız bırakan yayı.
çok sabahlar demledim
ateşi verip gecenin altına,
iki şekerli içemedik hiç aşkı.
kimse öğretmedi ki;
duaya ekilen ümit kırıntılarını sağmayı.
* Aralanmış bir ay’dı, Aralık dedik adına.Sene iki bin altı *
MeHTaP...
